Fright Night is een remake, en ondergetekende was in zijn tienerjaren dol op het origineel. Regisseur Tom Holland caste in 1985 de juiste acteurs en zette een donker, macabere sfeer neer, de film werd een exponent van de jaren tachtig. Nu wil ik niet teveel woorden vuil maken aan de bron van Fright Night 3D, maar regisseur Craig Gillespie’s remake lijkt er in geen enkel opzicht op. 
Het verhaal is evident, de nieuwe buurman van een gezin is een vampier, het zijn de jongeren in de straat die dit ontdekken. Buurjongen Charley Brewster (Anton Yelchin) slaat angsten uit en sommeert zijn moeder om de vampier Jerry (Colin Farrel) niet hun huis binnen te laten, vampieren kunnen zonder uitnodiging immers niet naar binnen. Steractrice Toni Collette leent zich voor de rol van de moeder van Charley, professionele nerd Christopher Mintz-Plasse leent zich voor de dubbelrol waarin hij aanvankelijk de impopulaire vriend speelt van Charley en later als vampier de protégé van Jerry. Imogen Poots zorgt als vriendin van Charley voor de nodige – wellicht geforceerde – sexualiteit in deze film.
Allereerst is het 3d effect in deze film allesbehalve indrukwekkend. Op een paar vuurballen en andere voorwerpen na, is de keuze voor deze benadering eerder eendimensionaal te betitelen. Bovendien lijkt het geheel nogal slordig afgewerkt waardoor bijvoorbeeld Colin Farrell in zijn rol door de framing merkwaardig afgesneden wordt. Deze film had op de reguliere manier van cinematografie in ieder geval een coherentere indruk gewekt.
Naast de vorm is de inhoud zeker niet zonder discussie. De acteurs die teenagers vertolken zijn – blijkt ook uit later onderzoek – allen over de twintig. Ze overtuigen niet. Yelchin speelt een jongen uit een buitenwijk van Las Vegas die nog maagd is en op het punt staat hier verandering in te brengen met zijn vriendin (die relatie komt erg mat over en is bovendien ongeloofwaardig, zij volgt hem overal zonder enige verklaring), hij speelt een persoon van naar mijn idee rond de zestien/zeventien jaar en komt hiermee niet uit de verf.
Of Fright Night nu een Colin Farrel vehikel is, is niet eens relevant. Wanneer was de laatste keer dat Farrel de sterren van het doek acteerde? Hij is na zijn doorbraak met films als Tigerland altijd onderdeel geweest van matige producties. Daarnaast is het voor het publiek nu kraakhelder dat Mintz-Plasse maar één ding kan, en dat is slissen. Na optredens in Superbad, Role Models en Kick-Ass zijn we hem zat. Je krijgt bijna plaatsvervangende schaamte wanneer je tot de realisatie komt dat hij een gimmick is in deze film, net als de pseudo-cockneybastard rol van David Tennant die de vampierenjager Peter Vincent vertolkt. Hij is ten eerste overbodig, het is daarnaast een tragisch gegeven dat regisseur Craig Gillespie het nodig vond een humoristische rol in te passen – die niet overtuigt – in een film die allesbehalve grappig is.
Regisseur Gillespie heeft echter warempel een goede titel op zijn naam staan, Lars and the Real Girl. Hierin toont hij zijn talenten op het gebied van onvoorspelbare verhalen en frisse cinematografie. Daarnaast heeft hij overigens vooralsnog weinig interessants gedaan, en het ontbreken van de artistieke factor in deze film zal niet bijdragen aan zijn succes. Hij kan in ieder geval zijn nageslacht meedelen dat hij ooit met de topactrice Toni Collette heeft samengewerkt, waarvan het overigens een mirakel is dat ze instemde met deze rol.
Een goede vriend en horrorkenner was aanwezig bij deze viewing en vond het pure tijdverspilling, en ik sluit me daarbij aan. Óók voor de purist is Fright Night 3D een teleurstelling, terwijl je als regisseur schijnbaar soms maar weinig hoeft te doen om een remake succesvol te maken. (Bobbie Peru)
4.0
tasteless enterprise 